သူမ၏ေဆြမ်ိဳးမ်ားသည္ မုိးကုတ္တြင္ ရွိ၏။ ျမနန္းႏြယ္သည္ အိမ္ေထာင္မျပဳေသာေၾကာင့္ သားသမီး အဆက္အႏြယ္ ျပတ္သြား ေသာ္လည္း သူမ၏ေဆြမ်ိဳးမ်ား ရွိၾက၏။ ျမနန္းႏြယ္သည္ အမွန္တကယ္ ရွိခဲ့ ေသာ ပါရမီရွင္ျဖစ္ပါသည္။
မနန္္းခမ္းႏွင့္ေမာင္ခ်မ္းသာတုိ႔သည္ မုိးကုတ္တြင္ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး (၉)ႏွစ္ အၾကာ ၁၉၀၆ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ (၂၂)ရက္ ေန႔ ၁၂၆၈ ျပာသုိလဆန္း(၉)ရက္ စေနေန႔ နံနက္ (၅)နာရီ ေနတက္ ေရတက္ အခ်ိန္တြင္ သမီးဦး ရတနာ ေမြးခဲ့ရာမနန္းဟု ငယ္နာမည္ ေပးခဲ့ပါသည္။
မနန္းကုိယ္၀န္ ရွိစဥ္ ကတည္းက မိခင္ျဖစ္သူ မနန္းခမ္းသည္ ေျခေလးေခ်ာင္း စားခ်င္စိတ္ မရွိဘဲ ဟင္း သီးဟင္ရြက္ သစ္သီး၀လံ မ်ားကုိသာ စားသံုးေလ့ရွိသည္။သမီးဦး ေမြးဖြားသည့္ အခ်ိန္မွ စၿပီး ေက်ာက္ ေကာင္း မ်ားထြက္ကာ စီးပြားတက္လာပါသည္။
အိမ္မက္ထဲတြင္ သူေတာ္စင္ႀကီး တစ္ပါးက သမီးဦး ေမြဖြား သည့္အခါ ျမနန္းႏြယ္ လုိ႔ အ မည္ေပး ပါ။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္တြင္ သာသနာ ျပဳမည့္ သမီးေကာင္းျဖစ္လုိ႔ေကာင္းစြာ ဂရုစုိက္ပါ လုိ႔ေျပာ ပါတယ္။
ျမနန္းႏြယ္ (၂)ႏွစ္သမီးအရြယ္ တြင္ အျခားကေလးမ်ားႏွင့္ အေရာ၀င္ကစားေလ့မရွိ။တစ္ဦး တည္းသာ တည္ၿငိမ္စြာ ေနေလ့ရွိသည္။ေျခေလးေခ်ာင္းသားမ်ားစားေလ့မရွိပါ။ႏြားႏုိ႔ကုိသာ ႏွစ္သက္စြာ ေသာက္ ေလ့ ရွိသည္။ငါးႏွစ္သမီး အရြယ္တြင္ ပုတီးစိတ္ ေလ့ရွိသည္။
မုိးကုတ္ ၿမိဳ႕တြင္ ျမနန္းႏြယ္အား ေက်ာင္းအပ္ႏွံၿပီး မူလတန္းစတင္သင္ၾကားခဲ့သည္။ညဏ္ေကာင္း သျဖင့္ တစ္ေခါက္ဖတ္ရုံျဖင့္ အလြတ္ရမွတ္မိသည္။ ျမနန္းႏြယ္၏ အသံေလးသည္ ၾကည္လင္ သာယာ ၿပီး ဂရုဏာ သံ ပါသည္ဟု အမ်ားကသတ္မွတ္သည္။မုိးကုတ္ၿမိဳ႕တြင္ အထက္တန္း ပညာ ကုိေအာင္ ျမင္ခဲ့သည္။
အသက္ (၁၅) ႏွစ္ အရြယ္တြင္တကၠသိုလ္ ပညာဆည္းပူးရန္ India သုိ႔သြားခဲ့ပါသည္။ အထိန္းေတာ္ႀကီး နန္းေစာလည္း လုိက္ပါသြားသည္။ ၁၉၂၆ ခုႏွစ္တြင္ ျမနန္းႏြယ္သည္ India မွ၀ိဇၨာ ဘြဲ႔ကုိ ရခဲ့ပါသည္။အသက္(၂၀) တြင္ မုိးကုတ္ကုိျပန္လည္ ေရာက္ရွိခဲ့ပါသည္။မုိးကုတ္ ျမိဳ႕ ရွိ သူေဌး၊သူၾကြယ္ ၀န္ေထာက္စေသာ လူကုန္တန္ အသုိင္းအ၀န္း တြင္ ေရပန္း အစားဆံုး ျဖစ္ပါ သည္။ သုိ႔ရာတြင္ ျမနန္းႏြယ္ က အိမ္ေထာင္ေရး စိတ္မ၀င္စားခဲ့ပါ။မ်က္လံုး လက္လက္ ၊မ်က္ခံုး နက္နက္ ေရႊ၀ါေရာင္ အသားအရည္ မွာ သန္႔စင္ၾကည္လင္ေနပါသည္။အရပ္ ငါးေပ သံုးလက္မ ခန္႔ရွိၿပီး မဟာဆန္ဆန္ လွပသူတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။အထူးသျဖင့္ ျမနန္းႏြယ္သည္ ျမစိမ္းေရာင္ အထက္ေအာက္ ဆင္တူ ၀တ္စား ဆင္ယင္ေလ့ရွိသည္။
၁၉၄၁ ခုႏွစ္တြင္ ျမနန္းႏြယ္အသက္ (၃၅)ႏွစ္ျပည့္ ခဲ့ပါသည္။သုိ႔ရာတြင္ အသက္(၂၅)ႏွစ္ ထက္ မပုိ ဟု ထင္ရသည္။ ျမနန္းႏြယ္အိမ္မက္ထဲတြင္အဖုိးအုိက သမီးေလး သာသနာျပဳဖုိ႔ အခ်ိန္တန္ျပီ၊ ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ လွဴဒါန္းႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ရန္ကုန္ကုိ အၿပီးေျပာင္းေရႊ႕ပါလုိ႔ ေျပာလာပါတယ္။
ျမနန္းႏြယ္သည္ မိဘႏွစ္ပါးျဖစ္ၾကေသာ ဦးခ်မ္းသာ ေဒၚနန္းခမ္း အထိန္းေတာ္ နန္းေစာ၊ ဦးေလးဦးကံသာ တုိ႔ႏွင့္အတူ ရန္ကုန္သုိ႔ေျပာင္းလာပါသည္။ဗုိလ္တေထာင္ဘုရားလမ္း ရွိစာတုိက္ႏွစ္ကပ္လ်က္ရွိေသာ အိမ္တအိမ္ကုိ ၀ယ္ယူလုိက္ပါသည္။
ဦးေလးျဖစ္သူ ဦးကံသာ သည္ ျမနန္းႏြယ္အား တရုပ္ေရွးေဟာင္းရုိးရာ ျဖစ္ေသာ လက္ဆစ္ခ်ိဳးပညာ၊ စိတ္၀ိညာဥ္လြင့္ေသာပညာ တုိ႔ကုိ သင္ေပးခဲ့ပါသည္။ ျမနန္းႏြယ္သည္ ညေနေလးနာရီတုိင္း ဗုိလ္တေထာင္ ေစတီျမတ္ သုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ ရထားလံုးႀကီးစီးၿပီး ေန႔စဥ္အခ်ိန္မွန္သြားပါသည္။ ျမနန္းႏြယ္ သည္ ျမန္မာျပည္ တ၀ွမ္းရွိ ဘုရားပုထုိး ေစတီေတာ္မ်ားကုိျပဳျပင္ခဲ့ပါသည္။
အထူးသျဖင့္ ျမနန္းႏြယ္ဟူေသာ အမည္ရင္းထက္ ျမစိမ္းေရာင္မင္းသမီး ဟု အသိအမွတ္ျပဳၾက ပါသည္။ ျမနန္းႏြယ္သည္ ဗုိလ္တေထာင္ ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီး တြင္ ျမနန္းႏြယ္အမည္ ျဖင့္အၿမဲမျပတ္ သာသနာျပဳ လွဴဒါန္းပူေဇာ္ ရာတြင္ ဘ၀အဆက္ဆက္က ေတာ္စပ္ခဲ့ၾကေသာ ေဆြေတာ္မ်ိဴးေတာ္ တုိ႔ႏွင့္အတူ ေပ်ာ္ရြင္ ခ်မ္းေျမ႕ သာယာစြာေဆာင္ရြက္ႏုိင္ပါလုိ၏ လုိ႔ အဓိဌာန္ျပဳခဲ့သည္။
(၁၉၅၅) ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ (၈) ရက္ (၁၃၁၆) ခုႏွစ္ ျပာသုိလျပည့္ (စေနေန႔) ၊အခ်ိန္ နံနက္ ၄ နာရီ တြင္ ျမနန္းႏြယ္သည္ မိမိပုိင္ဆုိင္ေသာ ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ိဳးစံုကုိ ေငြဖလားျဖင့္ထည့္ ၿပီး ရတနာ စီ ခ်ယ္ထားေသာ ရုပ္ပြားေတာ္ႏွင့္အတူ ဗုိလ္တေထာင္ေစတီေတာ္ျမတ္ ႀကီးဘက္စံုမြမ္းမံဖုိ႔ လွဴဒါန္းပါ သည္။ ျမနန္းႏြယ္သည္ ဦးေလး ဦးကံသာ သင္ၾကားေပးထားသျဖင့္ တတ္ေျမာက္ ထားေသာ တရုပ္ ေလာကီ ပညာ ရွင္ က်န္းမိန္၏ အတတ္ပညာ မ်ားထဲမွ အသက္ ပုိင္းဆုိင္ရာ နည္းလမ္းတခု ကုိ ေတြးမိသည္။ ျမနန္းႏြယ္ကုိယ္တုိင္ပင္ လြန္ခဲ့ေသာ သံုးရက္ ကသူမကုိယ္တုိင္ တြက္ခ်က္ထား ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ထုိ႔ေၾကာင့္ သာသနိက အေဆာက္အအံုမ်ား အတြက္ တည္ေဆာက္ရာတြင္ အသံုးျပဳရန္ သာသနာ့ ဒါယိကာမ တစ္ေယာက္အျဖစ္ ထူျခားရက္ေရာစြာ လွဴဒါန္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ျမနန္းႏြယ္သည္ ဘီစကစ္ႏွင့္ လက္ဖက္ရည္ကုိ ၿမိန္ယွက္စြာ စားေသာက္လုိက္ပါသည္။သူမသည္ အစား အစာကုိ အစာအိမ္ထဲ ျပည့္သြားသည္အထိ စားေသာက္ေလ့မရွိပါ။ အာသာေျပရန္သံုးေဆာင္ ေလ့ရွိသည္။
ဦးကံသာလည္းတြက္ ခ်က္ၿပီးသူျဖစ္ေနရာ ဆုိ႔ႏွစ္ေၾကကြဲစြာျဖင့္ အသက္ (၅၁)ႏွစ္ဆုိေတာ့ သမီးမွာ အခ်ိန္သိပ္မက်န္ေတာ့ဘူးလုိ႔ေျပာလုိက္ပါသည္။ေနာင္ဘ၀ ဆက္တုိင္းသမီး အရာရာ ေတာင့္ တ တုိင္း ျပည္စံုႏုိင္ပါေစကြယ္လုိ႔ေျပာပါတယ္။
ျမနန္းႏြယ္ေဒါသျဖစ္ျခင္း ေလာဘႀကီးျခင္းကုိ ဦးကံသာမျမင္ဘူးပါ။ ျမနန္းႏြယ္က သမီးရဲ႕ ေနာက္ ဆံုး လုိအင္ျဖစ္ေသာဗုဒၶဂယာသုိ႔ (၂ရ) ရက္ခရီးသြားခဲ့ပါတယ္။
အိမ္သုိ႔ျပန္ေရာက္လာကတည္း က အဆက္မျပတ္ ေခ်ာင္းဆုိးခဲ့ပါသည္။ေခ်ာင္းဆုိးလြန္းေသာေၾကာင့္ အအိပ္ပ်က္လာပါသည္။စားသမွ်လည္း ခံတြင္း မေတြ႔အဟာရ မျဖစ္ခဲ့ပါ။ပန္းနာ ေ၀ဒနာ ဖိစီးလာပါသည္။
ျမနန္းႏြယ္သည္ (၁၉၅၆) ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလ ေနာက္ဆံုးပတ္ တြင္သမီး မုိးကုတ္ ျပန္ခ်င္ၿပီ ဟုေျပာပါသည္။ သမီးရဲ႕ ေနာက္ဆံုး ထြက္သက္ဟာ ပထမဆံုး၀င္သက္ ရွိတဲ့ေနရာပဲျဖစ္ခ်င္တယ္။
(၁၉၅၆) ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလထဲတြင္ မုိးကုတ္သုိ႔ ျပန္ခဲ့ပါသည္။ ျမနန္းႏြယ္၏ ေရာဂါ အေျခအေန မွာ တုိး တက္ေကာင္းမြန္လာျခင္းမရွိပါ။ပုိမုိဆုိးရြားလာပါသည္။အေမာစိတ္လာပါသည္။
မုိးကုတ္သုိ႔ ျပန္ေရာက္ၿပီး (၁၉၅၇)ခုႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီလတြင္ ေ၀ဒနာခံစားေနရေသာ ဘ၀မွ အၿပီးတုိင္ လြတ္ေျမာက္ၿပီး ေကာင္းရာသုဂတိ ဘံုဌာန သုိ႔ ေရာက္သြားပါသည္။ထုိအခ်ိန္တြင္ ျမနန္းႏြယ္၏ အသက္ မွာ (၅၁)ႏွစ္ ခန္႔ရွိခဲ့ပါသည္။မုိးကုတ္သုိ႔ေရာက္ၿပီး ပန္းနာ ရင္ၾကပ္ ေရာဂါေ၀ဒနာျဖင့္ကြယ္လြန္ သြားခဲ့ပါသည္။
No comments:
Post a Comment